Trabzonspor

TRABZONSPOR

Türkiye İdman Cemiyetleri ittifakının kurulması ve Türk Sporunun bu ilk örgütünün tüm Anadolu'ya yayılması, Trabzon'da da etkisini göstermişti. Bu etki sonucu yeni yeni kulüpler kurulmaya başlandı. İdmanocağı, İdmangücü, Necmiati'den sonra Trabzon Lisesi bünyesinde Lise adını taşıyan yeni bir kulübün kurulmasıyla kulüp sayısı 4 olmuştu. 1923 yılından sonra Trabzon'da İdmanocağı ve İdmangücü arasında büyük bir rekabet başlamıştı. Bu öyle bir rekabetti ki İstanbuldaki Galatasaray- Fenerbahçe rekabetine benziyordu. Hatta zaman zaman onu bastırdığı bile oluyordu. Trabzon sanki Ocaklılar, Güçlüler diye ikiye ayrılmıştı. Trabzon'da futbolun bu iki takım arasındaki rekabetten yüceldiği söylenebilir.

Rekabet zamanla öylesine büyük boyutlara vardı ki Trabzon'un Türkiye liglerinde geç temsil edilmesine bile sebep oldu. Ne var ki iki kulüp arasındaki çekişme şehrin futbolundaki kaliteyi de her geçen gün arttıran faktör olduğu göz ardi edilemez. 1923 yılında Trabzon'da ilk resmi lig maçları oynanmaya başlandı. İlk sezon İdmanocağı şampiyon olmuştu. Bunu 1923-24,1924-25 sezonlarında Lise takımının arka arkaya şampiyonlukları izledi. 1925 sezonunda yine İdmanocağı şampiyon olurken, 1929 yılına kadar da önce Lise, arkasından Muallim Mektebi daha sonra da Ticaret Lisesi takımları mutlu sona ulaştılar. İdmanocağı ile İdmangücü arasındaki büyük rekabet 1930'dan sonra had safhaya ulaştı. 1929-30'dan sonra 5 kez arka arkaya İdmanocağı'nın şampiyon olmasından sonra 1934-35 sezonundan itibaren İdmangücü takımı tam 7 yıl arka arkaya şampiyon olarak bu iki takım arasındaki rekabeti büsbütün alevlendirmişti. 1940'lı yıllarda Trabzon futbolundaki güç lise takımlarına geçmişti. Tam 6 kez arka arkaya şampiyonluğu kazanması da bunu gösteriyordu. Bu aralar dikkat çeken bir hususta Trabzon'daki bütün futbol yıldızlarının Lise takımlarından yetişmiş olmalarıydı. Özellikle Trabzon Lisesi bir futbolcu kaynağı olmuştu. 1947-48 sezonundan itibaren şampiyonluk yine İdmanocağı ile İdmangücü arasında el değiştiriyordu. Bu arada Necmiati de iki sezon şampiyon olarak Trabzon futbolunda söz sahibi oldu. Bu arada Trabzon'da yeni yeni kulüpler de kuruluyordu. 1938'de kurulan Doğan Gençlik, 1941 yılında Akçaabat Lisesinde kurulan Akçaabat Gençlik (Bugünkü Sebatspor), 1950 yılında Sürmene ilçesinde kurulan Sürmene Gençlik, 1952 yılında ayni ilçede kurulan Zafer Gençlik, 1953 yılında kurulan Yolspor 1955 yılında kurulan Yalıspor bu takımların başında geliyordu. 1930'lu yıllarda başlayan İdmanocağı, İdmangücü rekabeti 1940'lı, 1950'li, 1960'lı yıllarda olanca şiddetiyle devam ediyordu. Bu gitgide rekabetten öte boyutlara varmaktaydı. Ocaklı ve Güçlü olmak Trabzon'da adeta bir spor mezhebi haline gelmişti. En kötü sezonlarda bile rekabetlerinden hiç bir şey kaybetmiyorlardı. Trabzon öylesine ikiye ayrılmıştı ki Ocaklılar Sari Kırmızı diye İstanbul'daki Galatasaray'ı İdmangüçlülerse Yeşil Beyaz renklerine rağmen Fenerbahçe'yi destekliyorlardı. Rekabet bir de bu sekliyle alevlenmişti. Bu arada renkleri Sarı Lacivert olan Necmiati bile bu rekabetin dışında kalmıştı. Aslında bu büyük rekabetten en karlı Trabzon futbolu çıkıyordu. Öncelikle şehirde futbol tutkusu körüklenmişti. Bu büyük rekabetten doğan büyük iddia Trabzon'da büyük yıldızların çıkmasına neden olmuştur. Ancak, Trabzon insanının alın yazısı olan gurbetçilik 1930'lu yıllarda Trabzon'daki futbol yıldızlarının kaderine tesir etmişti. Pek çoğu yüksek öğrenim uğruna ana kucaklarını baba ocaklarını terk etmek zorunda kaldılar. Gittikleri İstanbul ve Ankara'da sürdürdükleri futbol yaşamlarında gerçekten büyük yıldız oldular. Bir Hasan Polat ve kardeşi Ali Polat Ankara Gençlerbirliği'nde , bir Selim Satıroğlu, Ahmet Karlıklı Galatasaray'da bir Taka Naci, Zekeriya Bali Fenerbahçe'de, Nazmi Bilge Beşiktaş'ta yıldız futbolcu oluverdiler. 1962-63 sezonunda tüm yurtta bir İl takımı kurulması öngörülmüştü. Zamanın Futbol Federasyonu Başkanı Orhan Şeref Apak, Türkiye liglerini güçlendirmek ve tüm yurda yaymak amacıyla bir seferberlik başlatmıştı. Her ilde bir futbol takımı kurup Türkiye liglerinde yer alması seferberliği büyük bir hızla devam ediyordu. Trabzon elbette ki bunun dışında kalamazdı. Yalnız bir İl Kulübü kurulmasının en zor olan illerin başında kuşkusuz Trabzon gelmekteydi. İdmanocağı, İdmangücü rekabeti Trabzon futboluna öylesine hakimdi ki bu iki kulübün bir çatı altında toplanmasına imkan yoktu. Nitekim böyle bir girişimde bulunmak isteyen bir avuç idealistin daha ilk çalışmalarında bunun imkansız olduğu gerçeği bir kez daha anlaşılmıştı. Tüm Trabzonlular, Trabzonspor adıyla bir kulübün kurulmasını yürekten arzuluyorlar, ancak bu işi bir türlü gerçekleştirememenin ezikliğini yaşıyorlardı. Yetkililerinde araya girmesi, sonucu pek değiştirmiyordu Ocaklılar da, Güçlüler de yeni kurulacak kulüpte kendi isimlerinin, hatta renklerinin hakim olmasını istiyorlardı ve bu konuda en ufak bir fedakarlıkta bulunmuyorlardı. Her gün, her akşam toplantı üstüne toplantı yapılıyordu. Bazen tam bir anlaşma zemini ortaya çıkıyor ama yine en ufak bir ayrıntı her şeyi berbat ediyordu. Havaya silahlar atılıyor, karakollara, hatta mahkemelere kadar uzanan olaylara rastlanıyordu. Öte yandan Futbol Federasyonunun il kulüpleri için tanıdığı sürenin de sonu yaklaşıyordu. 21 Haziran 1966 tarihinde İdmanocağı, Martıspor ve Yıldızspor'un da katılımı ile sarı Kırmızı renkler altında Türkiye 2. Ligine alındı. Ancak, resmi bir yazının süresi içinde ilgili yere tebliğ edilmediği için İdmanocağı'nın İkinci ligde oynaması durduruldu. Bu tarihten yaklaşık bir ay sonra 20 Temmuz 1966'da bu kez İdmangücü, Karadenizgücü, Martıspor ve Yolspor'un katılmasıyla Trabzonspor Kırmızı-Beyaz renklerle kuruldu. Ne var ki İdmanocağı buna karşı çıktı. Danıştay'da açtığı dava ile yürütmeyi durdurma kararı alınınca ortalık yine karıştı. Trabzon'daki gergin durum üzerine araya Zamanın Beden Terbiyesi Genel Müdürü Ulvi Yenal girdi. Ulvi Yenal, İdmanocağı ve İdmangücü'nün birleşmemeleri halinde iki kulübünde Türkiye 2. Ligine alınmayacağını bildirdi. Bu durum Trabzon'da ve her iki kulüp çevresinde "Sok" etkisi yaratmıştı. Birleşmeleri büyük sorun olan bu iki kulübün, birleşmemeleri halinde Trabzon Türkiye liglerinde temsil edilemeyecekti. Trabzon'daki geceli gündüzlü yapılan ve büyük tartışmalara neden olan toplantılar sonunda 2 Ağustos 1967 günü İdmanocağı ile İdmangücü birleşmesi gerçekleşti ve Trabzonspor; İdmanocağı, İdmangücü, Karadenizgücü ve Martıspor'un birleşmesi ile ortaya çıktı. Artık bütün resmi işlemler tamamlandıktan sonra sıra gelmişti Trabzonspor'un renklerine. Renk bulmak öyle kolay olmadı. Trabzon'da uzun yıllar süren İdmanocağı-İdmangücü rekabetinde Sari-Kırmızı ve Yeşil-Beyaz renkler hakimdi. Trabzonspor'un renkleri bu renklerin dışında olmalıydı. Trabzon'u ve Karadeniz'i simgeleyen renkler aranıyordu. Bu konuda yarışma açılması da gündeme geldi ancak sonra vazgeçildi. Renk için geceli gündüzlü toplantılar düzenleniyordu. Dört toplantıdan sonuç alınamamıştı. Beşinci toplantıda her şey bitecekti. Artık taraftarın da sabrı kalmamıştı. Dönemin Federasyon Başkanı Orhan Şeref Apak sorunu çözmeye çalışırken Federasyon Genel Müdürü Ulvi Yenal'ın makamında toplanan taraflar iki kulübün renklerinden farklı bir rengin seçilmesi üzerinde yoğun tartışmalar gerçekleştirirler. Yaşanan gelişme üzerine sabrı taşan Yenal iki kulübün temsilcilerinden birer renk seçmesini talep eder. Böylelikle İdmanocağı grubu "koyu bordo", İdmangücü ise "açık mavi" üzerinde görüş bildirir. Sonuçta Trabzonspor'u kuran iki köklü kulüp renk konusunu "BORDO-MAVİ" diye karara bağlarlar. Böylece bir haftadır şehirde süren renk kavgası sona erer ve Trabzonspor Bordo-Mavi renklerine kavuşur.

TRABZON'DA SPOR Trabzon'da futbolun başlangıcı Birinci Dünya Savaşı öncesine dayanıyor. O tarihlerde şehrin en kalabalık mahallesi olan bugünkü Ortahisar mahallesinde ilk kez Rumlar tarafından futbolun oynandığı bilinmektedir. Trabzonlu gençler şehrin dört bir yanından Ortahisar mahallesine gelerek Rumların futbolunu seyrediyorlardı. Sonraları Rumlar Trabzonlu gençleri de aralarına alarak o daracık sokaklarda futbolu yaygınlaştırıyorlardı. Futbol tutkusu her gecen gün bir çığ gibi büyüyordu. Tıpkı horon gibi Trabzon insanının bünyesine uygun bir oyundu. Bu nedenle kısa sürede büyük ilgi görmüştü.

Bir gün sadece Trabzonlu gençlerin futbol oynadığı bir sırada top hemen karşıdaki Rum evinin açık penceresinden içeriye girer. Elindeki topla dışarı çıkan yaşlı bir Rum, Trabzonlu gençleri iyi bir azarlayarak kovmuştu. Bu olaydan sonra Rumların ileri gelenleri Ortahisar mahallesinde futbol oynanmasını yasakladılar. Özellikle Trabzonlu gençlere. Çünkü Rum gençleri zaten fazla oynamıyordu. Ara sıra oyunlarına da izin veriliyordu. Trabzonlu gençler için büyük bir tutku haline gelen ve yeni yeni doğmakta olan futbola vurulmuş bir darbeydi yasaklama olayı. Bir kere kaptırmışlardı futbola kendilerini bu gençler. Yapacak başka bir işleri de yoktu. Ortahisar mahallesi dışında da futbol oynamaya elverişli saha pek yoktu. Olsa bile oralarda Rumların baskıları daha fazla idi. Bütün tehlikelere ve baskılara rağmen gençler kaçamak yaparak futbol oynamaya devam ettiler. Ta ki Birinci Dünya Savaşı'na kadar. Savaş tüm ülkede olduğu gibi Trabzon'da da birçok genci futbol sahalarından alıp Savaş meydanlarına sürüklemişti. Gençler artık top yerine silaha sarılmışlardı. Birinci Dünya Savaşı sonrası, yeniden yapılanmaya giren gençler, futbolu yaşatma ve geliştirme gayretine girdiler. Şehrin dört bir yanında boş buldukları arsalarda topun peşinden koşmaya devam ettiler. Bu arada Lise Fransızca öğretmeni Burhanettin Kahyaoğlu, Beden Terbiyesi öğretmeni Sami Bey, Hifzirrahman Raşit Oymen, Tevfik Yunusoğlu, Kemal Özsubaşi ve Ali Yusufoğlu'nun başını çektiği bir grup genç Trabzon'da ilk Kulübü kurma gayretine girdiler. Bu gençlerin gayretleri şehrin butun semtlerinde büyük destek görüyordu. Bütün gayretler 20 Ocak 1921 günü mutlu sonla noktalanıyor ve Trabzon'un ilk Kulüp kuruluyordu. Sarı kırmızı renkleri seçtikleri kulübe İdmanocağı adını verdiler. İki yıl süreyle Trabzon'un tek Kulübü olan İdmanocağı, aynı zamanda Trabzon futbolunun da temelini teşkil ediyordu.

HÜSEYİN AVNİ AKER (1889-1944) 1889 yılında Trabzon' un Vakfıkebir ilçesinin Çavuşlu Köyü'nde dünyaya geldi. İlk,orta tahsilini Trabzon' da yaptı ve Trabzon mahalli mektebinden mezun oldu. İstiklal Savaşı'na katılarak cephede düşmana karşı savaştı. 1925 yılına kadar Akçaabat, Sürmene ve Trabzon'da ilkokul öğretmenliği yaptı.1926 yılında ünlü spor adamı Selim Sırrı Tarcan tarafından İstanbul 'da açılan Beden Eğitimi Kursuna katıldı ve buradan diploma aldı. Trabzon tarihinin ilk beden eğitimi öğretmeni olarak tarihe geçen H. Avni Aker Trabzon Lisesi Muallim Mektebi ve Ticaret Lisesine atandı. Buralardaki başarılı hizmetlerinden sonra Beden Terbiyesi Bölge Asbaşkanlığı (şimdiki Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü) görevini üstlenerek Trabzon sporunun en üst makamına yükselen değerli spor adamı yaşama veda ettiği 1944 yılına kadar bu görevini sürdürdü. Hüseyin Avni Aker görevde bulunduğu yıllar içinde Trabzon 'a bir stat kazandırmak ve bugün stadın bulunduğu araziyi bu amaçla istimlak etmek için çok uğraştı. Onun müthiş çabası daha sonra adının verildiği stadı Trabzon futboluna kazandırdı. Hüseyin Avni Aker 'in arkadaşı olan ünlü Beden Eğitimi Öğretmeni ve antrenör Hayri Gür stada Avni Aker adının verilme öyküsünü şöyle anlatıyor. "1940 'lı yıllarda Hüseyin Avni Aker 'le aynı okulda beraber çalıştık. Kendisi hem lisede öğretmendi hem de Beden Terbiyesi Bölge Müdürlüğü 'ne vali nezdinde asbaşkanlık görevini yürütüyordu. 1972-77 yılları arasında Trabzon ?da Beden Terbiyesi 'nde 5 yıl bölge müdürü olarak çalıştım. Bu sırada stad inşaatı tamamen bitmiş ve isim aranıyordu. Zamanın valisi Adil Ciğeroğlu başkanlığında bir genel kurul oluşturuldu. Bu genel kurul da ben de vardım ve Hüseyin Avni Aker ismini ben teklif ettim. Çünkü bu stada en çok onun emeği geçmişti. Sanat Okulu ile Yeni Mahalle arası o zamanlar uçurumdu ve bu uçurumu at arabaları ile toprak taşıyarak doldurduk. Toprağı zemine serdikten sonra çimleri ekmeye başladık. Daha sonra ise altmış kişilik kapalı tribün ile açık tribün yaptık. O zamanın parasıyla tüm bunlar 40 bin liraya mal olmuştu. Tüm bunları vali Ciğeroğlu 'na anlatınca o da bana hak verdi ve stada Avni Aker 'in isminin verilmesini istedi. O zamanlar buna tek karşı çıkan rahmetli Ziya Nemli olmuştu. Nemli stada İdmanocağının eski kaptanı Rıza Kuğu 'nun adının verilmesini istiyordu."

GOL KRALLARI Trabzonspor tarihinde 3 gol kralı çıkardı. Bunlardan biri hem ikinci lig, hem de birinci ligde bu başarıya imza atmış Necmi Perekli, diğeri ise Gürcü golcü Şota Arveladze'dir. Son olarak da 2004-05 sezonunda 31 gol atarak birinci lig gol kralı olan Fatih Tekke'dir. 1968/69 tarihinde 2. lig Kırmızı Grup'ta mücadele eden Trabzonspor, İzmirspor'un şampiyon olduğu ligi 6. sırada tamamladı. Ancak Nemci Perekli 22 gol atarak krallık tacını giydi. Perekli bir sezon sonra da 20 gol atarak ikinci kez gol kralı oldu. Perekli; Giresunspor, Beşiktaş ve Altay maceralarından sonra döndüğü Trabzonspor'un ikinci kez şampiyon olduğu 1976/77 sezonunda 22 maçta attığı 18 golle bordo-mavili ekibin Birinci ligdeki ilk gol kralı oluyordu. Bu tarihten uzun yıllar sonra, yani 1995/96 sezonunda Trabzonspor şampiyonluğu kıl payı kaçırdı ama, Gürcü oyuncu Şota Arveladze ile teselli buldu. Çünkü Şota oynadığı 37 maçta rakip filelere 25 gol gönderme başarısı gösterdi. Trabzonspor tarihinde sadece üç gol kralı çıkarabildi fakat, Hami Mandıralı, Trabzonspor forması altında attığı toplam 218 golle bordo-mavili ekibin en çok gol atan oyuncusu unvanını kazandı. Trabzonspor alt yapısından yetişen Hami Mandıralı 1985-2002 yılları arasında (1997/98 döneminde Almanya'nın Schalke 04 takımında oynadı) attığı 218 golün bir çoğunu frikikten kaydederek haklı olarak "bombacı" unvanını da kazandı. Hami Trabzonspor'un Avrupa kupalarında en fazla gol atan oyuncusu oldu. Mandıralı 2002 sezonunda Trabzonspor'dan ayrıldı. Hami halen Türkiye liginde Tanju Çolak ve Hakan Şükür'den sonra en çok gol atan 3. futbolcudur. Takımımızın son gol kralı ise Fatih Tekke'dir. 2004-2005 Sezonunda 31 gole imza atan Fatih Bordo-Mavili forma altında krallık ünvanını taşıyan 3. futbolcu olarak tarihe geçti. Fatih 2006-2007 sezonu başında Rusya'nın Zenit St. Pettersburg takımına transfer oldu.

MÜZE 23 Eylül 1996'da Trabzonspor Müzesi hizmete açılmıştır. Daha önceden Sadri Şener Tesisleri'nin arka kısmında hizmet veren müzemiz yakın zamanda yeni düzenlenen Sadri Şener Sosyal Tesisleri'nin ikinci katında hizmete girmiştir. Müzemizde yaklaşık 600 kupa, şilt ve plaket sergilenmektedir. Trabzonspor'u oluşturan takımlardan gelen kupalar, Trabzonspor'un Şampiyonluk Kupaları büyük ilgi çekmektedir. Müze hafta içi her gün saat: 09.00-17.30, Cumartesi ise 11.00-17.00 arası ziyarete açık olup yoğun bir ziyaretçi trafiğine sahiptir. Müzemizde 6 adet Birinci Lig Şampiyonluk Kupası, 7 adet Türkiye Kupası, 7 adet Cumhurbaşkanlığı Kupası, 5 adet Başbakanlık Kupası, Kıbrıs Kupası ve daha bir çok kupa yer almaktadır. Müzemizde en çok ilgiyi "Yarım Kupa" görmektedir. 1957-58 sezonunda Trabzon'da oynanan Türkiye Amatör Futbol Şampiyonasında Trabzon İdmanocağı ile Ankara Havagücü tüm maçlarını kazanarak final için şimdiki adı Hüseyin Avni Aker olan Şehir Stadyumu'nda karşı karşıya gelir. Maçta taraflar eşitliği bozamazlar. Maç berabere biter ama takımların puanları ve averajları eşittir. Ne yapılması konusunda uzun tartışmalar yaşanır. Bir grup yeni bir maçın oynanmasını ister. Trabzon İdmanocağı tarafı, maçın tekrar Trabzon'da oynanması konusunda diretir. Havagücü, tarafsız saha ister. Ancak bir türlü anlaşamazlar. Sonunda Hüseyin Avni Aker Stadyumu'nun hemen güney kısmında yer alan Sanat Lisesi'nde şampiyonluk kupası ortadan ikiye bölünür ve iki şampiyon ilan edilir. Federasyon da bu olayı tescil eder.

TESİSLER Mehmet Ali Yılmaz Tesisleri Trabzonspor Kulübü Mehmet Ali YILMAZ Tesisleri'nin temeli 1983 yılı Mayıs ayında atılarak 1985 yılının Temmuz ayında çok kısa bir sürede tamamlanıp hizmete girmiştir. Mehmet Ali YILMAZ Tesisleri 100.400 m2 alan üzerinde kurulmuştur. Trabzonspor'un idari ve teknik tüm birimlerinin bulunduğu Mehmet Ali YILMAZ Tesisleri'nde 2004 yılının Mayıs ayında yeni bir idari bina ve yeni bir çim saha hizmete açılmıştır. Trabzonspor Mehmet Ali YILMAZ Tesisleri'nde yaklaşık 60 idari, 22 teknik personel görev yapmaktadır. Sadri Şener Sosyal Tesisleri Trabzonspor Sadri Şener Sosyal tesisleri, 1994 yılında Sadri ŞENER Bey'in kulüp başkanlığı zamanında Özel İdare Müdürlüğü'nden kiralanmıştır. Dönemin yönetimi bu binanın giriş katını Cafe-Bar, 1. katını Restaurant ve 2. katını başkanlık ve yönetim kurulu toplantı yeri olarak planlamışlardır. Daha sonra Faruk Özak Başkanlığı'nda binanın dekorasyonu yapılmış ve bina kulüp idari bölümleriyle yönetim kuruluna tahsis edilmiştir. 1998 yılında M. Ali Yılmaz yönetiminde giriş katı Cafe-Bar, 1.kat Halkla İlişkiler Bürosu, 2. katta lokal olarak kullanılmış. Daha sonra giriş katı Ts Club Mağazası, 1. katı Trabzonspor Müzesi ve 2. katı Divan Kurulu ve Yönetim Kurulu toplantı salonu olarak planlanmıştır. Yeni düzenlenen Sadri Şener Sosyal Tesisleri'nin giriş katında yerini alan TS Club mağazamızda takımımızın resmi ürünlerinin satışının yanısıra üyelik işlemlerinin de yapılmaktadır. Kartal Tesisleri Trabzonspor'umuzun İstanbul'da Kartal'daki Sosyal Tesisleri'nde Kulübümüzün İstanbul'da yaşayan taraftarları için bir irtibat bürosu görevinin yanı sıra işletmesi özel bir firmaya verilmiş olan Adaların Görkemli Manzarasına sahip, profesyonel ses ve ışık sistemleri ile donanmış şirket toplantıları, düğün, nişan, sünnet düğünü gibi özel kutlamalar için 500 kişilik Karayemiş Balo Salonu, 150 kişilik Şimal Bar, Otantik dekorasyonu ile Yoroz Restoran, Her türlü teknik altyapısı hazırlanmış 144 kişilik. Cevdet Sunay konferans salonu, Tenis kortu, halı sahası ve satış reyonu mevcuttur. Kartal'daki Sosyal Tesislerimizde Yaz Kampları düzenlenmekte ve bu kamplarda futbol, basketbol, yüzme gibi spor aktivitelerinin yanısıra müzik, resim, dans, tiyatro, paten gibi sosyal faaliyetler ile çocuklarımızın akademik kariyerli öğretmenler eşliğinde güvenli bir ortamda zevkli bir tatil geçirmeleri sağlanmaktadır. Ayrıca yetişkinler için Fitness center'imizde Aerobic ve Step kursları verilmektedir.

Ayaktakiler : Erdoğan GÜRHAN (Antrenör), Şevki, Atay, Özkan, Necmi, Faruk, Hayrettin ŞİRANLI(Menajer)
Oturanlar : Kenan, Atan, Ahmet, Bülent, Coşkun, Ziya

Ayaktakiler : Şevki, Necmi, Fatih, Özkan, Kenan
Oturanlar : İbrahim, Aykut, Osman, Atan, A.Ziya

Ayaktakiler : Şevki, Güven, Necmi, Faruk, A. Ziya, Özkan
Oturanlar : A. Rıza, Mehmet, Atay, S. Ahmet, Coşkun

Ayaktakiler : Turan, B. Bülent, Cemil, İlhan, Necmi, Suavi
Oturanlar : K. Bülent, Erkan, Atay, Osman, Ahmet

Ayaktakiler : Cemil, B. Bülent, Abdullah, Osman, İlhan, Necmi
Oturanlar : Ahmet, Erkan, Atay, Kopya Mehmet, K. Bülent

Ayaktakiler : Hüseyin, Faruk, Şener, Şenol, İlyas, B. Turgay
Oturanlar : İhsan, Necati, Turgay, Bekir, Kadir

Ayaktakiler : Faruk, Hüseyin, Şenol, Necati, İlyas, Turgay
Oturanlar : İhsan, Hüsamettin, Bekir, Cemil, Kadir

Ayaktakiler : Kadir, Faruk, Şenol, Mehmet Cemil, Necati, Cemil
Oturanlar : Hüseyin, Şener, Ali Kemal, Bekir, Bülent

Ayaktakiler : Tuncay, Hüseyin, Necati, Bekir, Şenol, Cemil
Oturanlar : Kadir, Turgay, Ali Kemal, Mehmet Cemil, Ali Yavuz

Ayaktakiler : Ali Yavuz, Engin, Şenol, Necati, Şener, Necmi, Ahmet Ceylan
Oturanlar : Hüseyi, Cemil, Turgay, Ali Kemal

Ayaktakiler : Necati, M. Ekşi, Cengiz, Şenol, Hüsnü, Cemil
Oturanlar : Ahmet Ceylan, Ali Kemal, Turgay, Kadir, Orhan

Ayaktakiler : Güngör, Mehmet Ekşi, Tuncay, Hüseyin, Şenol, Necati
Oturanlar : Mustafa, Ahmet Ceylan, Serdar, Turgay, Necdet

Ayaktakiler : Necati, Hüsnü, Şenol, İskender, Cengiz, Güngör
Oturanlar : Mustafa, Yaşar, Selahattin, Tuncay, Turgay

Ayaktakiler : Tuncay, Güngör, Arif, Hüsnü, Şenol, Necati
Oturanlar : Turgay, İskender, Cemil, Sinan, Ahmet

Ayaktakiler : Sinan, Bahattin, K. Şenol, Şenol, Turgay, Ahmet
Oturanlar : İsmail, Yaşar, İskender, Cemil, Osman

Ayaktakiler : Güngör, Tuncay, Levent, Lemi, Şenol, Necati
Oturanlar : İskender, Dobi Hasan, Osman, Kemal, Turgay

Ayaktakiler : Necati, Şenol, Tuncay, K. Şenol, K.Hasan, Güngör
Oturanlar : İskender, Osman, Kemal, B.Hasan, Turgay

Ayaktakiler : Necati, İskender, İhsan, Tuncay, Güngör, Bahattin
Oturanlar : Dobi Hasan, Kemal, Turgay, Lemi, Osman

Ayaktakiler : K. Şenol, Bahattin, Şenol, Necati, Güngör, Osman
Oturanlar : Turgay, İskender, B. Hasan, Kemal, Groh

Ayaktakiler : Şenol Ustaömer, Şenol Güneş, Hasan, İbrahim, Bahattin, B. Hamdi
Oturanlar : Lemi, Hami, İskender, Serdar, Kemal

Ayaktakiler : Şenol, Bahattin, Alper, Selami, Murat, B. Hamdi
Oturanlar : Dobi Hasan, Turgay, Hami, Serdar, Kemal

Ayaktakiler : İskender, Hadziç, İsmail, Müfir, Hami, Lemi
Oturanlar : Kemal, Turgut, Lukiç, Hasan, K.Hamdi

Ayaktakiler : B. Hamdi, İskender, Pfaff, İsmail, Erhan, Yesiç
Oturanlar : Kemal, Hami, Orhan, Lemi, K. Hamdi

Ayaktakiler : Şehmuz, Cukiç, Mehmet, Ünal, Ogün, Levent
Oturanlar : Kemal, Lemi, Soner, Orhan, Hamdi

Ayaktakiler : Şehmuz, Ogün, Hami, Mehmet, Olsen, Petranoviç
Oturanlar : Kemal, Erkan, Turgut, Orhan, Soner

Ayaktakiler : Ogün, Abdullah, Ünal, Cyzio, Victor, Yuri
Oturanlar : Kemal, Hami, Orhan, Turgut, Hamdi

Ayaktakiler : Abdullah, Osman, Ogün, Tolunay, Cengiz, Victor
Oturanlar : Orhan, Soner, Hami, Kemal, Ünal

Ayaktakiler : Tolunay, Osman, Abdullah, Ogün, Cengiz, Nihat
Oturanlar : Şota, Hami, Ünal, Lemi, K. Orhan

Ayaktakiler : Tolunay, Metin, Abdullah, İskender, Ogün, Cengiz
Oturanlar : Şota, Lemi, Fatih, Ünal, Hami

Ayaktakiler : Tolunay, Ogün, Abdullah, Metin Aktaş, İskender, Osman
Oturanlar : Şota, Ünal, Okan, Lemi, Hami

Ayaktakiler : Rada, Çetin, İskender, Abdullah, Ogün, Metin
Oturanlar : Misse Misse, Okan, Kazım, Ünal, Hami

Ayaktakiler : Abdullah,Kalintvintchev,Okan,Osman,Milosevski,Campbell
Oturanlar : Vugrinec,Mehmet Zengin,Ünal,Orhan,Recep

Ayaktakiler : Hüseyin, Nikolovski, Osman, Abdülkadir, Selim, Milosevski
Oturanlar : Cem, TAmer, Hami, Vugrinec, Erman

Ayaktakiler : Milosevski, A. KAdir, Osman, Oktay, Nesim, Macit
Oturanlar : Sergen, Tamer, Yanchev, Gökdeniz, Hami

Ayaktakiler : Macit, Cem, Metin, Mehmet, Somers, Da Silva
Oturanlar : Hami, Gökdeniz, Erman, Aurelio, Jarro

Ayaktakiler : Petkovic, Erdinç, Oumar, Erman Ö., Erman G., Fatih
Oturanlar : Muzaffer, Mustafa, Aurelio, Hasan, Gökdeniz

Ayaktakiler : Petkovic, Hüseyin, Tolga, Erdinç, Maxim
Oturanlar : Gökdeniz, Fatih, Hasan, Emrah, Emre, Volkan

Ayaktakiler : Petkovic, Hüseyin, Yattara, Celaleddin, Tayfun, Karel
Oturanlar : Adem, Gökdeniz, Fatih, Hasan, Emrah

Ayaktakiler : Hüseyin, Erdinç, Yattara, Celaleddin, Eller, Jefferson
Oturanlar : Gökdeniz, Szymkowiak, Emrah, Volkan, Fatih

Ayaktakiler : Tolga, Ceyhun, Hüseyin, Risp, Umut, Erdinç
Oturanlar : Ayman, Gökdeniz, Musa, Yattara, Celaleddin

Ayaktakiler : Hüseyin, Ceyhun, Tolga, Umut, Erdinç, Tayfun
Oturanlar : Serkan, Gökdeniz, Jabi, Yattara, Celaleddin